Ήταν η Αννούλα και ανέβηκε σε ένα δέντρο να μαζέψει μήλα, και έρχεται ο Τοτός και της λέει:
– Χά χα! Είδα το βρακί σου!
Τότε η Αννούλα πάει στη μαμά της και της λέει:
– Μαμά! Ο Τοτός είδε το βρακί μου!
Και τις επόμενες 2 μέρες έγινε το ίδιο, οπότε την 3 μέρα λέει στη μαμά της:
– Ο Τοτός ξαναείδε το βρακί μου!
– Μα καλά σήμερα δεν ντράπηκες;
και απαντάει:
– Μα αφού μαμά σήμερα δε φορούσα βρακί!!!
Η Αννούλα
Ρώτησαν την Αννούλα μια μέρα αν ο μπαμπάς είναι σπίτι και η Αννούλα:
– Όχι καλέ, άνθρωπος είναι !
Παλαμάκια
Μάθαινε η δασκάλα στα παιδιά στον παιδικό σταθμό να χτυπάν παλαμάκια.
– Έλα Ελενίτσα, δείξε μας πως το κάνουν, λέει η δασκάλα.
Βάζει την Ελενίτσα να χτυπήσει παλαμάκια, δεν τα καταφέρνει.
Πάει ο Γιωργάκης, δεν τα καταφέρνει ούτε αυτός.
Πάει η Αννούλα, προσπαθεί μία φορά, τίποτε, προσπαθεί δεύτερη, τίποτε, προσπαθεί τρίτη φορά και τα καταφέρνει!!
– Μπράβο, λέει η δασκάλα.
Και αρχίζουν όλα τα παιδιά να χειροκροτάνε την Αννούλα…
Η μάσκα οξυγόνου
Ήταν η μέρα όπου όλα τα παιδιά στην τάξη έπρεπε να φέρουν από μία συσκευή το καθένα.
Η δασκάλα:
– Αννούλα, τι έφερες να μας δείξεις;
Η Αννούλα:
– Έφερα ένα φουρνάκι που μου το έδωσε η μαμά μου και μου είπε ότι σε αυτό ζεσταίνουμε το φαγητό ή το ξεπαγώνουμε.
Η δασκάλα:
– Μπράβο, Αννούλα. Εσύ Γιωργάκη, τι μας έφερες;
Ο Γιωργάκης:
– Εγώ έφερα ένα ψυγειάκι που μου το έδωσε ο μπαμπάς μου και μου είπε ότι σε αυτό βάζουμε τρόφιμα και άλλα πράγματα για να παγώσουν.
Η δασκάλα:
– Μπράβο, Γιωργάκη.
Έρχεται η σειρά του Τοτού.
Η δασκάλα:
– Εσύ Τοτέ, τι μας έφερες;
Ο Τοτός:
– Εγώ έφερα μία μάσκα οξυγόνου που την πήρα από τον παππού μου:
– Και τι είπε ο παππούς σου για την μάσκα;
– “Δεν… μπορώ… να… αναπνεύσω!!!!”
