Ένας ψυχίατρος επισκέφθηκε ένα Ινστιτούτο Ψυχικών Νοσημάτων (λέγε με τρελάδικο) και ρώτησε έναν ασθενή:
“Πώς έφτασες εδώ; Ποια ήταν η αιτία της αρρώστιας σου;”
Ο ασθενής του απάντησε:
“Λοιπόν, όλα άρχισαν από τότε που παντρεύτηκα και ξέρω τώρα ότι δεν έπρεπε να το κάνω. Ήταν λάθος μου.
Παντρεύτηκα μια χήρα που είχε μια μεγάλη κόρη η οποία έγινε θετή μου κόρη.
Ο πατέρας μου ήρθε να με επισκεφθεί και ερωτεύτηκε την κόρη μου και την παντρεύτηκε. Έτσι, η κόρη μου έγινε μητριά μου.
Σύντομα, η γυναίκα μου γέννησε έναν γιο, ο οποίος ήταν φυσικά γαμπρός του πατέρα μου αφού ήταν αδελφός της κόρης μου η οποία είναι γυναίκα του πατέρα μου.
Έτσι, όπως σου είπα, όταν η κόρη μου παντρεύτηκε τον πατέρα μου, έγινε μητριά μου.
Τώρα, από την στιγμή που ο γιος μου είναι αδελφός με την μητριά μου, έγινε αυτόματα θείος μου. Όπως καταλαβαίνεις, η γυναίκα μου είναι γιαγιά μου αφού είναι μητέρα της μητριάς μου.
Θυμήσου επίσης, ότι είμαι ο εγγονός της γυναίκας μου. Αλλά έχει κι άλλο. Βλέπεις, από την στιγμή που παντρεύτηκα την γιαγιά μου, δεν είμαι μόνο εγγονός της και σύζυγός της, αλλά είμαι επίσης και δικός μου παππούς.
Καταλαβαίνεις τώρα γιατί κατέληξα εδώ, σε αυτό το μέρος;”
Το μεγάλο στοίχημα
Ένας τύπος πηγαίνει κάθε Παρασκευή στην Εθνική Τράπεζα και κάνει κατάθεση 1 έως 2 εκατομμύρια! Μια Παρασκευή τον φωνάζει ο διευθυντής και τον ρωτάει:
– Συγνώμη κύριε μου, χωρίς να θέλω να γίνω αδιάκριτος, τι δουλειά κάνετε και έχετε τόσες καταθέσεις;
– A, κύριε διευθυντά μου, να σας πω ευχαρίστως. Βάζω στοιχήματα, χοντρά στοιχήματα και συνήθως τα κερδίζω! Θέλετε να βάλουμε μαζί ένα;
– Τι στοίχημα; ρωτάει ο διευθυντής περίεργος.
– 100,000 ότι θα έρθω τη Δευτέρα το πρωί εδώ και θα χω κόψει τα αρχ***α μου!
– Πάει! του λέει ο διευθυντής, που δεν πίστευε να φτάσει σε τέτοια ακρότητα.
Τη Δευτέρα το πρωί μπαίνει ο τύπος στην τράπεζα και πηγαίνει χαμογελαστός στον διευθυντή.
– Τι έγινε, έχασα ή κέρδισα; τον ρωτάει με σιγουριά ο διευθυντής.
– Bάλε το χέρι σου και πιάσε να δεις μόνος σου, του απαντάει ο άλλος.Bαζει ο διευθυντής το χέρι του και τα αρχ***ια ήταν στη θέση τους!
– Mα καλά, μόλις έχασες 100,000 και συνεχίζεις να γελάς;
– Βλέπεις τον φρουρό στην είσοδο που κλαίει; Μπαίνοντας προηγουμένως έβαλα στοίχημα μαζί του 500,000 ότι σε 5 λεπτά ο διευθυντής θα μου πιάνει τα αρχ***α!
Το ταχύτερο πράγμα στον κόσμο
Σε έναν συνεδριακό χώρο κάπου στην Ελβετία συγκεντρώθηκαν επιστημονικές αποστολές απ όλο τον κόσμο, για να δημοσιοποιήσουνε τα επιστημονικά τους ευρήματα, όσον αφορά “Το ταχύτερο πράγμα στον κόσμο”.
Την πρώτη μέρα του συνεδρίου πήρε το λόγο η επιστημονική ομάδα των Αμερικανών. Είπαν λοιπόν οι Αμερικανοί: κατόπιν χρόνιων μελετών και εντατικών πειραμάτων καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι το ταχύτερο πράγμα στον κόσμο είναι το ρεύμα. Πατάς το διακόπτη και ανάβει η λάμπα αστραπιαία. Πωπω τι ανακάλυψαν οι Αμερικανοί! Ακούστηκε με μια φωνή από τους άλλους επιστήμονες.
Τη δεύτερη μέρα του συνεδρίου πήρε το λόγο η επιστημονική ομάδα των Ρώσων. Είπαν λοιπόν οι Ρώσοι: Θα αναγκαστούμε να διαφωνήσουμε με τους συνάδελφους μας τους Αμερικανούς γιατί κατόπιν χρόνιων μελετών και εντατικών πειραμάτων καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι το ταχύτερο πράγμα στον κόσμο είναι η σκέψη. Έρχεται στο μυαλό σε χρόνο μηδέν. Πωπω τι ανακάλυψαν οι Ρώσοι! Ακούστηκε με μια φωνή από τους άλλους επιστήμονες.
Βγαίνουν την άλλη μέρα οι Έλληνες και λένε: Λυπούμαστε που θα αναγκαστούμε να διαφωνήσουμε και με τους Ρώσους αλλά και με τους Αμερικανούς γιατί το γρηγορότερο πράγμα στον κόσμο είναι το κόψιμο. Όταν σου έρθει ούτε το φως προλαβαίνεις να ανάψεις αλλά ούτε να σκεφτείς που θα χέσεις!
Το μπωλ…
Ήταν 2 ξανθιές στην παραλία. Σκέφτηκαν λοιπόν να μιλάνε στα αγγλικά για να αποδείξουν στον κόσμο πως δεν είναι χαζές.
Μπαίνει η μια στη θάλασσα ενώ η άλλη ξαπλώνει στην ψάθα για να κάνει ηλιοθεραπεία.
Μετά από λίγο, αυτή που είχε μπει στη θάλασσα φωνάζει στη φίλη της:
– Give me the ball! Και η άλλη:
– Ποιο μπωλ, αυτό με τα κεφτεδάκια;
Πονοκέφαλοι
Ο ασθενής πάσχει από δυνατούς πονοκεφάλους επί χρόνια. Όσο και αν έχει προσπαθήσει με τις συνηθισμένες θεραπείες, τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά και οι πονοκέφαλοι επιμένουν. Σε κάποια στιγμή, ο οικογενειακός του γιατρός, του συστήνει έναν ειδικό γιατρό στους πονοκεφάλους.
Αμέσως τον επισκέπτεται και ο γιατρός ρωτάει τον ασθενή να του περιγράψει τα συμπτώματα του πονοκεφάλου που τον παιδεύει τόσα χρόνια:
– Eίναι από αυτούς τους ενοχλητικούς πονοκεφάλους, σαν ένα μαχαίρι που τρυπάει το κρανίο μου και…
Ο γιατρός τον διακόπτει και συνεχίζει:
– …και σαν ένα σφυρί χτυπάει με δύναμη, απανωτά τα μηλίγγια σου και ειδικότερα πίσω από το αριστερό αυτί.
– Ναι. Ακριβώς. Πώς το ξέρετε;
– Αγαπητέ μου… ξεχνάτε ότι είμαι ο μεγαλύτερος ειδικός στο θέμα των πονοκεφάλων. Όμως πέρα από αυτό, παλιότερα υπέφερα και εγώ από αυτό το είδος πονοκέφαλου για πάρα πολλά χρόνια. Προκαλείται από μια ένταση στους μυώνες της βάσης του κρανίου. Αυτή η ένταση περνάει και ενισχύεται καθώς ανεβαίνει προς την κορυφή του κεφαλιού και εκτονώνεται με τον δυνατό αυτόν πόνο πίσω από το αυτί σας. Ορίστε ο τρόπος με τον οποίο το αντιμετώπισα. Είναι πολύ απλός και αποτελεσματικός: Κάθε μέρα έκανα στοματικό έρωτα στην γυναίκα μου. Όταν εκείνη τελείωνε, πίεζε με όλη της την δύναμη και τα δύο πόδια της πάνω στο κεφάλι μου και με αυτόν τον τρόπο ανακούφιζε την ένταση στο κεφάλι μου. Δοκιμάστε το, κάθε μέρα επί δύο εβδομάδες και ελάτε πάλι να μου πείτε πώς πήγε η θεραπεία.
Σε δυο εβδομάδες ο τύπος ξανάρχεται και ο γιατρός τον ρωτάει:
– Λοιπόν; Πώς πήγε;
– Γιατρέ μου, νιώθω σαν άλλος άνθρωπος!! Περίφημα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Δεν ξαναείχα άλλους πονοκεφάλους από τότε που άρχισα αυτήν την θεραπεία. Δεν έχω λόγια να σας ευχαριστήσω. Α, ναι… και επί τη ευκαιρία, έχετε ένα θαυμάσιο σπίτι.
Πρεσβυωπία
Τι λέει ο πρεσβύωπας πατέρας στα παιδιά του όταν είναι στην θάλασσα;
-Πιο μέσα να σας βλέπω!
Η νεόπλουτη
Mιά νεόπλουτη Ελληνο-Αμερικάνα έρχεται για διακοπές σε κάποιο ελληνικό νησί και κάποιο πρωινό αποφασίζει να βγει για να ψωνίσει μερικά φρούτα. Μπαίνει στο μαγαζί του μανάβη και με προφορά του λέει:
-Hi! Παρακαλόου ένα κιλό μήλα.
Ο μανάβης βάζει τα μήλα σε μια σακούλα και της τα δίνει. Μόλις εκείνη τα βλέπει λέει:
-Oh my God! τι μικρά μήλα που είναι… Στο Αμέρικα εμείς έχουμε κάτι μήλα, τόοοοοοσο μεγάλα. Δεν τα θέλω. I dont want them! Βάλε μπανάνες σε παρακαλόου.
Χωρίς να μιλήσει ο μανάβης, αφήνει τα μήλα και βάζει μερικές μπανάνες. Οταν τις βλέπει, το σκηνικό επαναλαμβάνεται:
-Τς, τς, τς… Τι μπανάνες είναι αυτές, τόσο μικρές. Εμείς στο Αμέρικα, έχουμε κάτι μπανάνες so big. Ι dont want. Βάλε σε παρακαλόου, μερικές φράουλες.
Ο μανάβης έχει αρχίσει και ανεβάζει πίεση αλλά ο πελάτης έχει πάντα δίκιο και αποφασίζει να της βάλει φράουλες.
-Α πα, πα… Τι μικρές φράουλες. Στο Αμέρικα υπάρχουν κάτι strawberries τεράστιες. Δεν θέλω, βάλε κεράσια.
Ο μανάβης μετά βίας κρατιέται να μην της τα βάλει έμπλαστρο.
-Jesus! Τι κερασάκια είναι αυτά!!! Τόσο μικρά.. Μα πώς τα τρώτε εσείς εδώ τόσο μικρά που είναι; Δεν τα θέλω.
Την ώρα που τα λέει αυτά, ταυτόχρονα, κοιτάει ένα γύρο στο μαγαζί για να δει τι θα είναι αυτό που θα ζητήσει μετά. Βλέπει τα καρπούζια.
-Ασε σε παρακαλόου, τα κερασάκια. Βάλε μου ένα καρπούζι.
-Δεν έχουμε καρπούζι, μαντάμ, λέει ο μανάβης εκνευρισμένος.
-Are you joking? Mε δουλεύεις; Πώς δεν έχετε;
-Δεν έχουμε καρπούζια σας λέω μαντάμ. Πώς να γίνει δηλαδή;
-Οf course και έχετε. Μην με κοροϊδεύεις εμένα.
-Σε παρακαλώ κυρά μου. Σου είπα δεν υπάρχουν καρπούζια στο μαγαζί.
-Ετσι ε; Λες ψέμματα γιατί εγώ τα βλέπω.
-Μπα σοβαρά; Και πού είναι;
-Over there! Eκεί πίσω.
-Μα αυτό δεν είναι καρπούζι κυρία μου. Αυτό είναι ΑΡΑΚΑΣ!
Ο ποδοσφαιρικός αγώνας
Στον τελικό κυπέλλου ποδοσφαίρου της ζούγκλας αγωνίζονται οι ελέφαντες με τα μυρμήγκια.
Ο αγώνας είναι αμφίρροπος και το σκορ 0-0.
Στο 89ο λεπτό όμως, με μια καταπληκτική ενέργεια ο επιθετικός των μυρμηγκιών Βαν Μύρμιγκεν αδειάζει όλη την άμυνα και βρίσκεται αντιμέτωπος μόνος με τον ελέφαντα τερματοφύλακα.
Η αγωνία είναι στο κατακόρυφο και ο Βαν Μύρμιγκεν έτοιμος να εξαπολύσει τον κεραυνό του.
Μπροστά στον κίνδυνο ο τερματοφύλακας, μη βρίσκοντας άλλη λύση, πηδάει πάνω στον επιθετικό και αρχίζει να τον τσαλαπατά.
Οι φίλαθλοι ξεσηκώνονται και το ίδιο και ο πάγκος των μυρμηγκιών, ενώ ο προπονητής τους μπαίνει έξαλλος στον αγωνιστικό χώρο και φωνάζει:
– Εεεε, τι είναι αυτά; Αμα παίξουμε κι εμείς έτσι…
Η ζέστη…
Λέει ο Τοτός στην Αννούλα:
Τοτός: -Μωρό μου, είσαι σαν τη ζέστη…
Αννούλα: -Καυτή;
Τοτός: -Όχι… ανυπόφορη!
Τα κόκκαλα
– Γιαγιά, γιαγιά, να παίξω με τον παππού;
– Ναι, αλλά μετά βάλε τα κόκκαλα στην θέση τους!!!
